دلتنگتر از عصر جمعه

   بر حاشیه

      برگ شقایق بنویسید

            گل تاب فشار در و دیوار ندارد..!

گام دوم

برخورداری از سعه صدر و ظرفیت بالا داشتن

بسیاری از افراد در ابتدا سینه سپر می کنند و خود را به عنوان مبلغ دین در فضاهای مجازی قلمداد می کنند(طلبه و غیرطلبه)

ولی متاسفانه بعد از ورود به این فضاها ،قبل از همه دچار انحراف(به هر نحو ممکن) شده و رسالت اصلی خود را فراموش می کنند.

توصیه من به اینگونه افراد این است که با کوچکترین لغزش خود را از این گونه فضاها دور سازند و به همان تبلیغ چهره به چهره اکتفا نمایند

تا خود نیز دچار گناه نشوند..

ادامه دارد

     سکوت نکنید

                       شیعه

                            در خطر است..!

گام اول

یکی از مهم ترین رسالت های دوران طلبگی تیلیغ به شیوه نوین می باشد در واقع به زبان مردم هرعصر،که امروزه زبان مردم

جهان  فضای مجازی و اینترنت و گوشی های آندروید

می باشد..بنابراین یک طلبه و مبلغ موفق در ابتدا باید به این زبانها آشنایی داشته باشدتا بتواند در تبلیغ پیشرفت کرده و خروجی

داشته باشد..

      ادامه دارد..

وباز هم درسی از عاشورا..!

طرماح کیست؟

«طرماح»وقتی دید سرانجامِ عاشورا شهادت است از امام رخصت طلبید تا مایحتاجی بر عائله اش تهیه و ذخیره کند و سریع برگردد!
امام بعدِ اجازه فرمودند: “زود برگرد”
وقتی برگشت و دید خورشید به نیزه و خِیَم در آتش.
دیوانه وار با ناله ای جانسوز پی در پی فریاد می زد “وای بر من که مولایم را تنها گذاشتم.”
با حال دگرگون از امام زین العابدین سؤال می کند “این چه مصیبتی ست برمن؟”
امام سجاد می فرمایند: وقتی امامت گفت زود برگرد “یعنی” نرو!
بعدها طرماح کنار سلیمان در قیام توابین با سینه ای پر از غم شهید شد …
“اما بعلت ‘بی بصیرتی’ کربلایی نشد”

تلنگر:

بیایید تلاش کنیم قبل از آنکه دیر شود سرباز امام زمان گردیم..!

بوی باران، بوی نم نم، بوی عطر انتظار

درآخرین روزهای محرم 

چه حس عجیبی است گم شدن در تاریخ بخاطر باورهایمان..!!

به عشق حسین (ع) یک لحظه دلم خواست صدایت بزنم..

السلام علیک یا اباصالح المهدی..!!

مادر که نباشد نظم خانه بهم می ریزد

نگاه کن

علی در نجف

حسن در بقیع

حسین در کربلا

زینب در دمشق

و مهدی فاطمه علیهاالسلام در انتظار انتقام..!!

همه چیز تکرار میشود و میرود..

اما یاد تو آقا هر روز تجدید میشود

بی تاب وصالت چه می فهمد شب و روز چیست..؟؟

آقا برای تو نه برای خودم بداست

هر هفته در گناه تماشا کنی مرا

من گم شدم تو آیینه ای گم نمیشوی

وقتش شده بیایی و پیدا کنی مرا

يكي از نيازهاي اساسي منتظران در عصر غيبت، لزوم برخورداري از الگوهاي عملي، در مسير خودسازي و نيز همراهي و مساعدت امام معصوم است، كساني كه توانسته باشند در عرصه عمل، براي تحقق اهداف و آرمان‌هاي امام خود، جان فشاني كنند و نمونه‌هاي روشني در طريق اطاعت و سرسپردگي باشند و به راستي، چه كساني شايسته‌تر از ياران امام حسين عليه السلام؟!
ياراني كه امام خود را در تحقق بخشيدن به اهدافش ياري كردند؛ ياران بزرگ و مجاهدي كه عقل بشري از درك مقامشان عاجز است؛ آن‌هايي كه امام معصوم عليه السلام، در وصفيشان فرمود: «فَإني لا أعلمُ أصحاباً أوفي و لا خيراً أصحابي…؛ من ياراني بهتر و باوفاتر از اصحاب خود نمي‌شناسم.»1
در حقيقت ياران اباعبدالله عليه السلام، معيارهايي را در اختيار ما قرار داده‌اند تا به وسيله‌ آن‌ها، خود را محك زده و با عمل به آن‌ها، خود را براي قيام جهاني و روز باشكوه ظهور، آماده‌تر سازيم.
الف) معرفت و محبت
محبت، حالتي بين محب و محبوب است كه اگرچه از درون و قلب، سرچشمه مي‌گيرد، اما در ظاهر و افعال و اعمال محب، به روشني بروز پيدا مي‌كند. محبتي پايدار و حقيقي است كه در پي معرفت باشد؛ چراكه هرچه شناخت بيشتر باشد، محبت شديدتر و عميق‌تر خواهد بود. راه ايجاد و تعميق محبت به ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف آن است كه انسان به صاحب الزمان به عنوان مطلوب كامل خويش، معرفت حاصل كند و ابعاد وجودش را بشناسد.
معرفتي كه مورد تأكيد ائمه عليهم السلام واقع شده، معرفتي سطحي نيست كه عموم مردم به آن آشنا هستند، بلكه مقصود، معرفتي خاص، با ويژگي‌ها و توصيفاتي است كه در احاديث و ادعيه وارده شده است. مشكل امت اسلام، پس از پيامبر صل الله عليه و آله ، عدم معرفت واقعي به حجت زمان خود بود. كوفيان، امام حسين عليه السلام را مي‌شناختند، اما شناخت آنان، محدود به اسم و نسب امام بود، بدون هيچ بصيرت و آگاهي نسبت به مقام والاي ايشان.
در مقابل، ياران حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام از چنان معرفتي به امام زمان خويش برخوردار بودند كه شهادت در راه او را بر زندگي جاودانه در دنيا، بر مي‌گزيدند؛ چنان‌چه يكي از ياران امام، اين‌گونه به اين حقيقت تصريح مي‌كند: «الحمدالله الذي شرفنا بالقتل معك و لو كانت الدنيا باقيه و كنا فيها مخلدين لاثرنا المحفوظ معك علي الإقامة فيها؛ خدا را سپاس كه اين شرافت را نصيب ما كرد تا در كنار شما به شهادت برسيم و اگر دنيا باقي باشد و ما در آن جاودان باشيم، قيام با شما را بر ماندن در اين دنيا ترجيح مي‌دهيم.»2
آنان، وجود امام را نعمتي بزرگ از جانب خدا و مورد سفارش پيامبر صل الله عليه و آله مي‌دانستند.3 در تاريخ آمده است كه در دومين روز محرم الحرام، پس از ورود امام و يارانش به كربلا، آن حضرت خطبه‌اي خواند. آن‌گاه، بُرَيْر از جاي برخاست و گفت: «يابن رسول الله صلي‌الله‌عليه‌و‌آله‌وسلّم! لقد منّ الله بك علينا أن نقاتل بين يديك نقطع فيك أعضائنا ثم يكون جدك شفيعنا يوم القيامة؛ اي پسر رسول خدا صل الله عليه و آله ! خداي تعالي وجود مباركت را بر ما منت نهاده است تا در ركاب شما نبرد كنيم تا در راه شما اعضاي بدنمان تكه تكه شود، براي آن‌كه در روز قيامت، جد شما شفيع ما گردد.»4

پي نوشت :
1. الكامل في التاريخ، ج 2، ص 577
2. مقتل الحسين، مقرم، ص 59
3. پيامبر اكرم صل الله عليه و آله در حديث ثقلين از امام، به عنوان يكي از امانات خويش نام مي‌برد و عنوان مي‌كند كه در قيامت، شفيع كسي خواهند بود كه به اين امانت چنگ زند.
4. اللهوف، ص 35

در شام، شام هرشب ما تازیانه بود

عمه تمام خرج سفر را حساب کرد..!!

چه انتظار عجیبی

تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی

عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت

نه کوششی نه وفایی

فقط نشسته وگفتیم خدا کند که بیایی…!

يكي از درس­هاي مهم عاشورا كه ويژگي ياران حضرت امام حسين عليه السلام و ياران حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است و

بايستي سرلوحه منتظران قرار گيرد، بصيرت است. بصيرت يكي از خصلت­هاي ستودني حضرت عباس عليه السلام است كه در زيارت ايشان و

در وصفي كه حضرت سجاد عليه السلام از ايشان دارد، به آن تأكيد شده است؛ «كان عمنا نافذ البصيره؛ عموي ما ، اهل بصيرت بود». بصيرت به

معناي ورود دقيق و آگاهانه است. بصيرت جلوه­هايي دارد كه به برخي از آنها اشارتي مي­شود.

امام شناسي
معرفت به امام در اوج جلوه­هاي بصيرت است. بصيرت به آنكه امام چه جايگاهي دارد؟ چه اهدافي را دنبال مي­كند؟ چه دغدغه اي دارد؟ منتظر

چيست؟ چگونه بايد او را ياري كرد؟ وظيفه ديگران در قبال او چيست؟

منتظر وقتي جايگاه بي بديل ولي خدا را دريافت كه سخن و رفتار او نشانة الهي دارد و رفتار او باذن و ادارة الهي است جز بر مسير الهي نمي­گويد

و نمي­رود وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‏ J إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى‏ [1]؛ «از هوا و هوس سخن نمي­گويد،سخنان او وحي الهي است».

چون فهميد ولي خدا، تنها راه هدايت است نه يكي از راه ها و كشتي نجات امّت است كه جز همراهي با آن، طوفان بلاست و غرق شدن هرچند اگر پسر نوح باشي با كشتي و نوح اگر نباشي غرقي.

«السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَبِيلَ اللَّهِ الَّذِي مَنْ سَلَكَ غَيْرَهُ هَلَك‏[2]؛ سلام بر تنها راه الهي كه اگر كسي جز آن رود هلاك مي­شود».

« مَثَلُ أَهْلِ بَيْتِي فِيكُمْ كَمِثْلِ سَفِينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق[3]؛ اهل بيت من ، چون كشتي نوح اند، كه هر كه سوار كشتي نوح گردد، نجات يافته و هر كه آن را ترك گويد، غرق شود».
آن گاه خود را با تمام وجود همراه ولي خدا مي­كند « فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَا مَعَ غَيْرِكُم‏[4]؛ با شماييم، با شما، نه با غير شما».
چون دريافت ولي خدا دلسوزترين و مهربانترين است؛

با تمام وجود به او عشق مي­ورزد، عشقي آگاهانه به ولي خدا كه مهربان و دلسوز است و جز او راهي به هدايت نيست. پس باتمام وجود خود را

تسليم راه و مسير او مي­كند.«فَأَبْذُلَ نَفْسِي وَ مَالِي وَ وُلْدِي وَ أَهْلِي وَ جَمِيعَ مَا خَوَّلَنِي رَبِّي[5]‏؛ فدايت پدر و مادرم، اهل و مال و خانواده­ام و آنچه خدا به من داده است».

بصيرت اين كه امام از او چه مي­خواهد؟ چه وظيفه اي در قبال او دارد. ولو امام او در دوران غيبت است، ولي از منظر او غيبت به مثابه مشاهده و ديدار اوست .چرا كه به وظيفه آشنا و به آن عمل مي­نمايد.

زمان شناسي
« الْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَيْهِ اللَّوَابِس[6]؛آنكه زمان و زمانه خود را بشناسد، دچار ترديدها و سردرگمي نخواهد بود.»در برخي روايات، زماني به

معناي سلطان و حكومت آمده است كه «إِذَا تَغَيَّرَ السُّلْطَانُ تَغَيَّرَ الزَّمَانُ [7]؛ چون حكومت تغيير مي كند،زمان تغيير مي يابد». حتي آمده است:«إذا

تغيرت نية السلطان تغير [فسد] الزمان [8] ؛چون نيت و اداره حاكمان تغيير مي يابد، زمان و زمانه تغيير مي يابد». ارادة آنان در زمان تأثير دارد . اهل بصيرت به زمان و اوضاع سياسي و اجتماعي زمان خود آگاهند.

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به فرزندش فرمود :« عاقل بايستي كه … اهل زمان خود را بشناسد».[9]‏

يار امام حسين عليه السلام و يار حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف و منتظر واقعي ، اهل بصيرت است. چون بصيرت دارد و در حد

توان شناخت به امام و جايگاه بي بديل او دارد؛ در مي يابد كه چرا ولي خدا «صلح حديبيه» را مي پذيرد و آنگاه بر او نمي آشوبد و بر او اعتراض نمي كند.

فهم اينكه ولي خدا به دنبال حفظ دين است . روزي دين با شهادت او حفظ مي­شود و روزي با عدم شهادت او و ماندن و تحمل كردن اذيت و آزارها،

روزي حفظ دين با شهادت حسين عليه السلام است و روزي با آتش­بس امام حسن عليه السلام و باقي اهلبيت عليهم السلام تا مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف كه عمري تحمل مي­كند و روزي ظهور مي­نمايد.

دشمن شناسي
دشمنان امام و حقيقت و خوبي ها ـ آنان كه ارزش ها را به مسلخ مي برند و با خرافه سازي و بدعت سازي و تحريف، پليدي ها را به جاي دين و به جاي هاديان قرار مي دهند ـ دلسوزان دين و ولايت را دشمن و دشمنان دين و اهلبيت را دوست معرفي مي كنند.

شهيدان و مجاهدان ميدانهاي مختلف تاريخ از جمله انقلاب اسلامي را ناجوانمردانه بيگانه از دين و مسير اهل­بيت، حسين عليه السلام و مهدي عجل

الله تعالي فرجه الشريف معرفي مي‌كنند. و دشمنان راحت طلب عزلت گزيده، جان و دل به بيگانه داده و به دليل ترس از ميدان گريزان را ولايتي

معرفي مي‌كنند. (بصيرت جبهه واحد دشمنان در شكل استكبار (صهيونيسم و نفاق) و چهره دجال گونه تفرقه افكني و اتهام كفر و شرك به اين و آن).

آينده نگري و برنامه ريزي
.« يَخْرُجُ أُنَاسٌ مِنَ الْمَشْرِقِ فَيُوطِئُونَ لِلْمَهْدِيِّ يَعْنِي سُلْطَانَه‏[10]؛ گروهي از مشرق برمي خيزند و زمينه ساز تسلط و حكومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف مي گردند».

حركت براي ظهور و زمينه سازي ظهور بدون برنامه ريزي معنا ندارد. بدون آينده نگري و برنامه ريزي انتظار ادعايي بيش نيست كه منتظران واقعي خستگي ناپذير، پنهان و آشكارا در تلاش و كوششند.« الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْرا».[11]
——————————————————————————–

1.سوره نجم ،آيه 3و4.
2. بحار الانوار،ج99،ص 98 .
3. بحارالأنوار،ج 23 ،ص 105 .
4. بحارالأنوار،ج97 ،ص341 .
5 .بحارالأنوار،ج99 ،ص 118 .
6. الكافي ،ج1 ،ص26 .
7. بحارالأنوار،ج72 ،ص358 .
8. غررالحكم، حكمت 343 .
9. سوره حجرات،آيه 1.
10. بحارالأنوار،ج51،ص87.
11. بحارالأنوار،ج36 ، ص386.

زینب جان شرمنده ایم که بهای حسینی شدن ما بی حسین شدن تو بود

و شرمنده تر آنکه تو بی حسین شدی و ما حسینی نشدیم

زینب جان شرمنده ایم که هنوز آنطوری که باید نشدیم تا

مقدمات ظهور فراهم آید مهدی منتقم آل عبا خونخواه برادرت حسین باشد

شرمنده ایم که هنوز مهدی عج تنها عزادار حسین است

حیدریون می گویند:

یاحسین

فاطمیون می گویند:

یا حسین

زینبیون می گویند:

یا حسین

حسین می گوید:

یا ابوالفضل

خیلی گران تمام شد این آب خواستن

یک مشک از قبیله ما یک عمو گرفت..!

یا قمر بنی هاشم

كساني نداي حسين را لبيك مي‌گويند و مي‌توانند «فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُم»[1] را آرزو كنند، كه امروز در صحنه باشند. «كُلّ يَوْمٍ عاشُورا»؛ هر روز عاشوراست و هر روز، صف‌بندي حق و باطل؛ در گفته ها، نوشته ها و رفتارها، … . همه و همه؛ چه خوب و چه بد، هر دو خريداراني دارند. دنيا مزرعه است و محل تجارت و كساني به فوز و سعادت مي‌رسند كه خوب زندگي كنند. «كَما تَعيشُونَ، تَمُوتُون»[2]؛ هر گونه كه زندگي مي‌كنيم، آن گونه خواهيم مُرد! خوبان، خوب مي‌ميرند و بدان، بد.
كسي با حسين است كه در عاشوراي انتخاب، خوب انتخاب كند حتي اگر به اشتباه يا هر دليلي در خيمة بدي باشد؛ «حُرّ» وار توبه كند و به امير و سردار خوبي ها ملحق شود. در برابر جذبه ها و مظاهرِ فريبنده پُست و مقام و شهوات و … مستحكم باشد. هيچ به ظاهر اماني را بر «امانِ حسين» ترجيح ندهد. حق شناس و حق گرا باشد. وظيفه خود را بشناسد و در عمل به وظيفه خللي به خود راه ندهد.
امروز، بي طرفي و غافل از خود و زمان خود بودن، حسيني بودن و مهدوي بودن نيست. در اين ميان وظيفه انديشمندان، محققان و مبلّغان و تمام مشتاقان فرهنگ حسيني است كه زمينه سازان ظهور فرزندش باشند. بايد «حسيني» زيست و «مهدوي» قيام كرد، بي‌آنكه خسته شد.
الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْرا[3]
——————————————————————————–
[1]- بحارالانوار، ج98، ص200. اي كاش با شما بوديم و همراهتان به سعادت مي‌رسيديم.
[2]- عوالي اللآلي، ج4، ص72.
[3]- بحارالانوار، ج52، ص122.

این جمعه و جمعه های دیگر حرف است..

آدم بشوم سه شنبه هم می آیی..!!

مرا بخاطر حس ناسپاسیم ببخش..!!

خبرت هست که بی روی تو

آرامم نیست..؟